Pieski świat
Obserwowanie, jak Twój pies ma napad, może być przerażającym doświadczeniem. Ale czym dokładnie jest napad? Jak bardzo powinieneś być zaniepokojony, jeśli Twój pies ma atak? Czy jest na to jakieś lekarstwo? Co powinieneś zrobić, jeśli...
Obserwowanie, jak Twój pies ma napad, może być przerażającym doświadczeniem. Ale czym dokładnie jest napad? Jak bardzo powinieneś być zaniepokojony, jeśli Twój pies ma atak? Czy jest na to jakieś lekarstwo? Co powinieneś zrobić, jeśli Twój pies ma kolejny napad lub kilka?
Według Registered Veterinary Technician, Jenna Stregowski:
"Napad drgawkowy to nagły epizod nieprawidłowej aktywności mózgu, który często wiąże się z pewną utratą kontroli nad ciałem. Napady mogą wyglądać jak konwulsje całego ciała lub małe, zlokalizowane skurcze. Istnieją różne rodzaje napadów u psów, jak również kilka przyczyn ich występowania."
Oto co musisz wiedzieć o napadach.
Obserwowanie napadu drgawek jest przerażające. Gdy obserwujesz powtarzające się skurcze mięśni Twojego psa, jedyne o czym możesz myśleć to jak bardzo musi to boleć. Dobra wiadomość jest taka, że podczas napadu Twój pies znajduje się w stanie zmienionej świadomości i nie jest świadomy tego, co się dzieje. Nie odczuwają bólu, ponieważ nie są naprawdę świadomi podczas tego wydarzenia. Obudzą się oszołomione, zdezorientowane i prawdopodobnie trochę roztrzęsione, ale zazwyczaj nie ma żadnych bolesnych skutków ubocznych. Jedyną rzeczą, która może powodować ból jest uderzenie przez psa w coś, na przykład w mebel, podczas napadu. Kiedy Twój pies zaczyna mieć napad, postaraj się wyczyścić przestrzeń wokół niego, aby uniknąć obrażeń.
Po raz pierwszy, gdy twój pies ma napad, będziesz chciał zabrać go do weterynarza tak szybko, jak to możliwe, aby spróbować określić przyczynę napadu. Według Stregowskiego, oto niektóre z najczęstszych przyczyn napadów u psów:
Nieprawidłowości strukturalne lub rozwojowe.
Reakcja na toksyny lub alergeny
Zaburzenia systemowe, takie jak uszkodzenie wątroby lub choroby tarczycy.
Infekcja bakteryjna lub wirusowa
guz mózgu (złośliwy lub łagodny)
padaczka idiopatyczna.
Jak można sobie wyobrazić, różne przyczyny napadów wymagają różnych rodzajów leczenia. Pies, który został otruty będzie wymagał innej opieki niż ten, który ma padaczkę lub ten, który ma guza mózgu.
Napady uogólnione są psim odpowiednikiem napadów grand mal u ludzi. Ten rodzaj napadów wpływa na całe ciało, powodując sztywność i spastyczne ruchy. Niektóre psy tracą kontrolę nad pęcherzem lub jelitami, a niektóre skomlą lub wydają inne dźwięki. Napady uogólnione są również nazywane napadami toniczno-klonicznymi i są najczęstszym rodzajem napadów u psów.
Napady ogniskowe nazywane są również napadami częściowymi i dotyczą tylko jednej części mózgu i ciała. Napady te są łagodniejsze niż napady ogólne i mogą obejmować drgawki twarzy, kompulsywne pstrykanie w powietrze, omdlenia lub okres, w którym pies wydaje się być zdezorientowany.
Napady klasterowe polegają na tym, że pies doświadcza więcej niż jednego napadu w ciągu 24 godzin i są bardzo poważnym stanem. Pies, który ma więcej niż 3 napady w ciągu 24 godzin powinien być natychmiast zabrany do weterynarza.
Stan padaczkowy u psów obejmuje bardzo długi napad lub powtarzające się napady i jest sytuacją awaryjną. Każdy pies, który cierpi na atak trwający dłużej niż 5 minut powinien być natychmiast zabrany do weterynarza, ponieważ może cierpieć z powodu hipertermii (przegrzania) lub uszkodzenia mózgu. Zazwyczaj wymagają one hospitalizacji i ciągłych wlewów leków, aby kontrolować napady.
Padaczka idiopatyczna psów jest chorobą polegającą na nawracających napadach, których przyczyna nie jest znana. Badania, takie jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa lub nakłucie kręgosłupa, mogą być wykonane w celu wykluczenia innych przyczyn napadów, ale nie ma testu na samą padaczkę. Padaczka pojawia się zazwyczaj u psów w wieku 1-5 lat. Większość psów dobrze reaguje na leki, ale muszą one być przyjmowane przez całe życie, ponieważ objawy odstawienia leków mogą obejmować zagrażające życiu napady.
Faza przednapadowa to coś, czego niektóre, ale nie wszystkie psy doświadczają w ciągu kilku minut poprzedzających napad i może ona obejmować oznaki niepokoju lub zdenerwowania, takie jak skomlenie, truchtanie lub dyszenie. Jeśli u psa wystąpią takie objawy, masz możliwość zabrania go w bezpieczne miejsce, z dala od twardej podłogi lub mebli, zanim dojdzie do napadu.
Faza napadowa to sam napad.
Faza postictal może trwać od kilku minut do kilku godzin po napadzie i może obejmować osłupienie, dezorientację lub ślepotę. Nie jest to część samego napadu, ale odzyskanie przez psa pełnej świadomości i funkcji po napadzie.
Istnieje stara opowieść o tym, że osoba mająca napad może połknąć swój język i udławić się na śmierć podczas napadu, ale nie jest to prawdą ani w przypadku ludzi, ani psów. Twój pies może ugryźć się w język podczas napadu, ale nie powinieneś NIGDY sięgać do pyska psa podczas napadu, ponieważ możesz zostać ugryziony. Najlepszym rozwiązaniem jest zapewnienie psu przestrzeni wokół siebie i pozostawienie go w spokoju podczas odmierzania czasu napadu, ponieważ napad trwający dłużej niż 5 minut jest sytuacją awaryjną.
(H/T: The Spruce, VCA Hospitals, WebMD Pets, The Spruce)