Pieski świat
Wszystkie psy doświadczają w pewnym stopniu utraty włosów w postaci zrzucania sierści. "Normalne psy zrzucają włosy przez cały rok" - mówi dr Kathryn Primm, właścicielka i praktykujący lekarz weterynarii w Apple Brook Animal Hospital...
Wszystkie psy doświadczają w pewnym stopniu utraty włosów w postaci zrzucania sierści.
"Normalne psy zrzucają włosy przez cały rok" - mówi dr Kathryn Primm, właścicielka i praktykujący lekarz weterynarii w Apple Brook Animal Hospital. "Zwłaszcza psy przebywające w pomieszczeniach, które są mniej narażone na skrajne temperatury i zmiany długości dnia. Kiedy włosy stają się stare lub uszkodzone, wypadają. Jest to normalny proces."
Jednakże, jeśli ilość włosów na Twojej sofie przeszła z lekkiego pylenia do pełnej zamieci, może to być wynikiem jednej - lub więcej - z tych ośmiu przyczyn.
Niektóre psy tracą więcej włosów niż inne, co wynika z ich rasy. Twój przeciętny krótkowłosy labrador czy beagle gubi znacznie więcej niż pudel czy sznaucer, ponieważ te rasy mają zupełnie inne rodzaje sierści.
Psy hodowane w celu przetrwania surowych temperatur, takie jak Huskies czy Malamut, mają sierść, która zimą gęstnieje, a wiosną staje się rzadsza i zaczyna się masowe zrzucanie sierści, znane jako "coat blow". Niektóre z nich doświadczają nawet drugiej takiej sytuacji jesienią.
Istnieje również kilka ras, o których wiadomo, że mają genetyczne predyspozycje do pewnych rodzajów łysienia, w tym pinczery dobermany, boksery, chihuahua i buldogi.
mogą tracić włosy jako reakcja na inwazję pcheł lub roztoczy skórnych. Kiedy pchły gryzą, ich ślina wywołuje reakcję immunologiczną w organizmie. Szczenięta, które są uczulone na ślinę pcheł, rozwijają reakcję całego ciała z intensywnym swędzeniem i stanem zapalnym skóry. W wyniku lizania, drapania i gryzienia skóry często dochodzi do wypadania sierści, owrzodzeń i infekcji.
Roztocza Demodex żyją w mieszkach włosowych psów. U młodych szczeniąt i dorosłych osobników z obniżoną odpornością dochodzi czasami do przerostu roztoczy i rozwoju choroby zwanej mange demodektyczną, która powoduje zmiany chorobowe, zgrubienia na skórze i wypadanie włosów.
Demodex nie może być przenoszony pomiędzy psami lub na ludzi, ale inny powszechnie występujący roztocz jest wysoce zaraźliwy dla innych zwierząt domowych i członków rodziny! Zarażenie roztoczami Sarcoptes jest powszechnie określane mianem mange sarkoidalnego lub świerzbu. Jest to choroba niezwykle swędząca i powoduje owrzodzenia, skorupy i wypadanie włosów.
Oprócz pasożytów skóry, robaki jelitowe mogą również prowadzić do pogorszenia stanu sierści i wzmożonego linienia, ponieważ uszkadzają zdolność psa do przetwarzania składników odżywczych.
Dr Primm zaleca wizytę u lekarza weterynarii przy pierwszych oznakach występowania tych dokuczliwych pasożytów:
"Każdy pies ze zmianami skórnymi powinien być oceniony przez lekarza weterynarii, aby chronić go i Twoją ludzką rodzinę. Wczesna interwencja jest krytyczna, aby zminimalizować cierpienie i zapewnić skuteczne leczenie."
Alergie są częstym i uporczywym problemem u wielu psów. Podobnie jak ludzie, psy mogą być uczulone na niemal wszystko, od składników pożywienia po czynniki środowiskowe. Chociaż mogą występować objawy ze strony układu oddechowego, psy częściej mają reakcje skórne w kontakcie z alergenami. Organizm reaguje na szkodliwe substancje uwalniając histaminę do krwioobiegu, co powoduje swędzenie i nadmierną sierść.
Chłodniejsza pogoda może przynieść pewną ulgę psom cierpiącym na alergie sezonowe, ale psy z wrażliwością pokarmową lub reagujące na bodźce w pomieszczeniach mogą cierpieć przez cały rok.
"Jest mniej prawdopodobne, że będzie to problem w zimie, ponieważ wiele psów jest uczulonych na alergeny od wiosny do jesieni, takie jak pleśnie i pyłki", mówi dr Primm. "Ale jeśli twój pies jest uczulony na coś w jego żywności lub kurzu domowego (alergia nie sezonowa), możesz nie zauważyć różnicy w zimie. Nadmiernemu zrzucaniu sierści będzie zwykle towarzyszył świąd (swędzenie) i ewentualnie nawracające infekcje uszu, swędzenie oczu i lizanie łap."
Niedożywienie rzadko jest problemem dla psów w kochających domach, chyba że istnieje konkurencja ze strony innych zwierząt domowych. Jednakże, niektóre szczeniaki mają bardziej rygorystyczne potrzeby żywieniowe niż inne. Rosnące szczenięta wymagają większej ilości kalorii, białka i tłuszczu, aby pomóc im się rozwijać, a psy z pewnymi schorzeniami mogą również potrzebować korekty diety w celu utrzymania zdrowej skóry i sierści.
"Ogólny stan zdrowia i dieta mogą również odgrywać rolę w okrywie włosowej" - mówi dr Primm. "Wszystkie psy powinny jeść dietę premium, wysokiej jakości lub domowej roboty, a właściciel powinien zrozumieć, że "dostajesz to, za co płacisz" z ekonomiczną karmą dla zwierząt domowych".
Znalezienie idealnej diety dla indywidualnych potrzeb Twojego psa może być skomplikowane. Porozmawiaj z lekarzem weterynarii, aby uzyskać wskazówki i zalecenia dotyczące tego, jak utrzymać psa przed utratą włosów.
Grzybica nie jest wymieniona razem z pchłami i roztoczami, ponieważ jest to w rzeczywistości infekcja grzybicza, a nie rodzaj pasożyta. Powoduje ona powstawanie okrągłych plam swędzącej, zmienionej zapalnie skóry i wypadanie włosów. Chociaż częściej występuje u szczeniąt, grzybica może wystąpić u każdego psa i jest bardzo zaraźliwa dla ludzi i innych zwierząt domowych.
Infekcje skórne wywołane przez bakterie Staphylococcus aurea często bardzo przypominają zmiany wywołane przez grzybicę. Gronkowiec jest obecny wszędzie, ale aby doszło do rozwoju infekcji, bakteria musi zostać wprowadzona do organizmu przez podrażnioną lub otartą skórę - zazwyczaj w wyniku lizania, żucia lub drapania przez psa.
Jeśli zauważysz na skórze swojego psa okrągłe, łuszczące się plamy z wypadającymi włosami i podrażnieniami, udaj się do lekarza weterynarii w celu postawienia diagnozy i podjęcia leczenia.
Mamy psów często doświadczają wypadania włosów związanego ze zmianami hormonalnymi w czasie ciąży i karmienia. Mieszki włosowe przechodzą wtedy w fazę spoczynku, aby zachować jak najwięcej energii dla szczeniąt. Powoduje to intensywne zrzucanie sierści, podobne do sezonowego wypadania sierści u wielu ras psów o podwójnym umaszczeniu.
Istnieje również kilka zaburzeń równowagi związanych z hormonami płciowymi psów płci męskiej i żeńskiej, które mogą powodować nadmierną utratę włosów. Jeśli lekarz weterynarii podejrzewa, że jest to przyczyna utraty włosów przez psa, rozpocznie on terapię hormonalną układu rozrodczego i prawdopodobnie zaleci zdrowy protokół żywieniowy, jak również suplementację kwasami tłuszczowymi omega.
Tak bardzo, jak nie lubimy myśleć o naszych szczeniakach cierpiących na poważne schorzenia, istnieje kilka chorób, które powodują nieprawidłowe wypadanie włosów u psów.
"Istnieją zaburzenia metaboliczne, które wpływają na zdrowie okrywy włosowej, takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga", wyjaśnia dr Primm. "Są to choroby, które mają inne, nawet bardziej poważne konsekwencje, więc ważne jest, aby zobaczyć swojego weterynarza dla opieki wellness i badań przesiewowych co roku, a częściej, jeśli zauważysz zmiany w apetycie psa, pragnienie, poziom energii lub inne zmiany".
Niedoczynność tarczycy jest dość powszechna u psów i występuje, gdy tarczyca nie produkuje odpowiedniej ilości hormonów. Psy z chorobą Cushinga cierpią z powodu nadprodukcji kortykosteroidów w nadnerczach. Zwierzęta przyjmujące długotrwale sterydy przepisane na inne problemy zdrowotne są w grupie zwiększonego ryzyka wystąpienia choroby Cushinga.
Jeśli Twój pies został dokładnie zbadany przez weterynarza, a przyczyna nadmiernego wypadania włosów nadal pozostaje tajemnicą, może to być oznaką stresu. Silny niepokój związany z separacją lub zmianami w domu może objawiać się fizycznymi symptomami, takimi jak wymioty, biegunka i kompulsywne drapanie lub lizanie.
Takie zachowanie nie tylko powoduje łysienie, ale również psy, które obsesyjnie liżą jedno konkretne miejsce na ciele, mogą nabawić się zmian lub infekcji skórnych znanych jako zapalenie skóry z lizania.
Niektóre psy walczą z niepokojem przez całe życie, podczas gdy u innych jest on związany z konkretnym czynnikiem wyzwalającym. Zapytaj siebie, czy Twój plan dnia uległ ostatnio zmianie lub czy w domu nie pojawił się jakiś stresor, np. projekt budowlany, nowe dziecko lub utrata innego zwierzęcia. Twój lekarz weterynarii może leczyć objawy fizyczne i zalecić leki, naturalne suplementy lub konsultację z profesjonalnym behawiorystą.
H/T to Web MD Pets & 1-800PetMeds