Wszystko o rasie psów Xoloitzkuintli

Jeśli wierzyć źródłom, Xoloitzcuintli jest jednym z najstarszych psów na świecie. Psy te zostały wyhodowane przed naszą erą (około trzytysięcznego do pięciotysięcznego roku). To zwierzę ma bardzo nietypowy wygląd. Ma łysy, ekstrawagancki wygląd.

Rasa Xoloitzcuintli żyje od dwunastu do trzynastu lat. Krajem pochodzenia Xoloitzcuintli jest Meksyk.

W Ameryce Południowej i Środkowej pies Xoloitzkuintli przez wiele lat wiernie służył miejscowym myśliwym jako pies do towarzystwa. W pewnym okresie Xoloitzcuintli był nawet nazywany "psem Boga".

W Meksyku uważany jest za skarb narodowy. Do dziś meksykański pies Xoloitzcuintli jest uważany przez miejscowych za chroniącego dom swojego pana przed złymi duchami.

Xoloitzcuintli: opis wyglądu rasyXoloitzcuintli

jest atrakcyjnym psem. Nie jest pozbawiona wdzięku i elegancji. Czworonożni przyjaciele są różnej wielkości. Wśród Xoloitzcuintli są psy miniaturowe, średnie i standardowe.

Najmniejszy z przedstawicieli rasy meksykańskiej waży od czterech do ośmiu kilogramów. Pies standardowej wielkości ma masę ciała od dziewięciu do czternastu kilogramów.

Wysokość w kłębie (wysokość) psa, w zależności od jego gatunku, może wynosić dwadzieścia pięć centymetrów lub sześćdziesiąt centymetrów.

Tułów Xoloitzkuintli charakteryzuje się harmonijnymi proporcjami. Ciało psa jest mocno spójne. Pies ma dobrze rozwiniętą klatkę piersiową, żebra są wypukłe, szyja jest proporcjonalnie długa, giętka i umięśniona. Kończyny i ogon są długie, a tułów jest szeroki. Samice mogą być nieco dłuższe niż samce (jest to związane z ich funkcjami rozrodczymi).

Czaszka i pysk zwierzęcia są prawie równej długości. Czaszka psa jest szeroka i mocna. Charakteryzuje się klinowatym kształtem.

Psy powyższej rasy występują w dwóch typach:

• nagi, z miękką, delikatną skórą;
• pokryta krótką, gładką, gładką, sztywną wełną bez podszerstka.

Ciało psa jest dłuższe niż jego wysokość. Skóra tej rasy występuje w wielu kolorach - szarym i czarnym, wątrobianym i czerwonym, bladym i brązowym.

Łyse psy mają bardzo wrażliwą skórę. Jest gładka, opala się pod wpływem słońca i wymaga ochrony przed promieniowaniem UV. Niesamowita naga rasa nie ma czterech zębów (przedtrzonowców), które następują po kłach. Czasami brakuje również samych kłów. Jest to jedna z charakterystycznych cech rasy Xoloitzkuintli, związana z genem bezwłosości.

Krótkowłose psy Xoloitzcuintli mają pełny zestaw dobrze rozwiniętych zębów (w liczbie czterdziestu dwóch). Mają normalny zgryz.

Charakter, zachowanie meksykańskiego XoloitzcuintliPies

Xoloitzcuintli

szczególnie odpowiedni dla ludzi, ktżrzy są kreatywni i ekscentryczne. Xoloitzcuintli można opisać jako inteligentnych i wesołych, spokojnych i cichych, inteligentnych i towarzyskich.

Xoloitzkuintli uważają tylko jedną osobę za swojego pana. Traktują innych członków rodziny i zwierzęta domowe z życzliwością i miłością.

Meksykański Xoloitzcuintli Bezwłosy jest doskonałym stróżem. W stosunku do dzieci może zachowywać się nieprzewidywalnie, dlatego nie należy zostawiać go samego z niemowlęciem.

Xoloitzcuintli jest spokojnym psem. Pies czujnie kontroluje swoje otoczenie, w stosunku do obcych zachowuje się dość powściągliwie. Zwierzę może być opisane jako spokojne, powściągliwe w stosunku do obcych, ale czułe i przyjazne w stosunku do członków rodziny.

Pies Xoloitzcuintli nie jest agresywny, ma doskonałe zdrowie, standardową inteligencję, średnią zdolność uczenia się i wymaga opieki. Zwierzę może być hałaśliwe. Pies ma doskonałe cechy stróżujące, nie znosi samotności i wymaga specjalnych metod szkolenia. Xoloitzkuintli jest lojalnym przyjacielem na całe życie.

Meksykański Xoloitzcuintli: Szkolenie, opieka i karmienie

Wyżej wymieniona rasa powinna być traktowana prawidłowo, bez surowości i siły fizycznej. Psy standardowe i średniej wielkości dobrze sprawdzają się jako psy stróżujące, natomiast psy miniaturowe są doskonałymi towarzyszami człowieka.

Może być przechowywany w każdym mieszkaniu w mieście, bez względu na jego wielkość. Xoloitzkuintli musi być aktywnie ćwiczony każdego dnia. Należy jednak unikać długich spacerów w bardzo niskich temperaturach.

Czworonożny xoloitzkuintli ma szybki metabolizm. Pies spala energię w szybkim tempie. Objętość jego żołądka jest niewielka, więc je często, ale w małych porcjach. Karma powinna dostarczać psu wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

W przypadku psów miniaturowych o mniejszych szczękach, pokarm powinien być dokładnie rozdrobniony, aby ułatwić żucie i poprawić trawienie. Należy pamiętać, że rasa ta często cierpi na problemy z zębami, więc nie należy podawać im kości ani twardych pokarmów.

Dieta psa xoloitzcuintli powinna zawierać dietetyczne mięso, naturalne warzywa, owoce, nasiona roślin strączkowych i zboża. Podaje się je duszone lub gotowane, dodaje do zup i miesza z kaszami (ryżową, owsianą, gryczaną itp.) Zwierzęta są również rozpieszczane karmą kupowaną w sklepie zoologicznym. Psy lubią suchą karmę premium, która zawiera wszystkie składniki potrzebne do rozwoju psa. Są one wzbogacone o węglowodany, tłuszcze roślinne i zwierzęce, białka i zdrowe aminokwasy.

Karm psa stosownie do jego wieku. Może jeść kurczaka, indyka, kaczkę, cielęcinę, jagnięcinę, podroby, ryby (np. łososia, białe ryby oceaniczne), jajka, ziemniaki i owoce morza. Jeśli pies jest niedożywiony, będzie słaby i wątły, niezdolny do wykonywania pewnych czynności lub zabawy w stróżowanie. Ale nie należy też przesadzać z karmieniem.

W pierwszym roku życia, ważne jest, aby szkolić szczeniaka Xoloitzcuintli nie tylko prawidłowo i konsekwentnie, ale także do socjalizacji i edukacji. Szkolenie lepiej powierzyć doświadczonemu przewodnikowi.

Z reguły początek szkolenia dla szczeniąt Xoloitzcuintli zbiega się z ich pierwszym wyjściem na dwór, kiedy wykonane są szczepienia. Trening nie musi odbywać się na świeżym powietrzu. Trening w pomieszczeniach zamkniętych może odbywać się w znanym środowisku domowym

przy użyciu przestarzałych, sztywnych metod. Z psem należy nawiązać bliską i pełną zaufania relację. Twój pies powinien stopniowo przyzwyczajać się do smyczy i obroży.

Proste, początkujące komendy powinny być wprowadzane w zabawny i relaksujący sposób. Należy go zachęcać i stymulować (smakołykami, zabawkami lub pochwałami), gdy to robi. Jest to jedyny sposób, aby utrzymać jego zainteresowanie szczeniakiem i przynieść szybki sukces i wyniki. Jeśli jesteś szorstki dla szczeniaka, nadmiernie surowy i wymagający, wyrośnie on na bojaźliwego i tchórzliwego.